
Jak nadmierna masa ciała może zaburzać metabolizm glukozy? Rola otyłości w rozwoju insulinooporności
W krajach rozwiniętych rośnie liczba osób z insulinoopornością, czyli zmniejszoną wrażliwością na insulinę oraz zwiększo...
Leczenie
18 cze 2025
Sugerowane
Obejrzyj webinar!
Czy wszystkie informacje, które słyszysz o otyłości, są prawdziwe? A może pewne powtarzane opinie sprawiają, że tracisz motywację do wprowadzenia zdrowszych nawyków?
Dołącz do naszego webinaru i dowiedz się, jak ważne w procesie redukcji masy ciała jest odpowiednie wsparcie i jakie są dostępne metody leczenia otyłości. Podczas spotkania obalimy najczęstsze mity na temat otyłości i przedstawimy rzetelne fakty, które pomogą Ci zrozumieć, że otyłość to nie kwestia słabej woli, lecz złożona choroba przewlekła, która wymaga kompleksowego leczenia. Podzielimy się też praktycznymi wskazówkami, które pomogą Ci przygotować się do wizyty u lekarza.
Oglądając webinar, zyskasz sprawdzoną wiedzę i praktyczne wskazówki, które pomogą Ci zadbać o swoje zdrowie. Dowiedz się, jakie działania możesz podjąć już dziś, aby poprawić swoje samopoczucie i zdrowie oraz odkryj, jak proste zmiany mogą przynieść znaczące korzyści.
Zrób pierwszy krok w stronę poprawy zdrowia i samopoczucia. Obejrzyj webinar teraz!
Powitanie
Rozpoczęcie spotkania, przedstawienie tematu i planu webinaru.
Jakie są fakty o otyłości?
Rzetelne informacje o otyłości jako chorobie i jej wpływie na zdrowie.
Najczęstsze mity o otyłości, które mogą szkodzić
Obalanie najpopularniejszych mitów i przedstawienie naukowych danych.
Jak wygląda konsultacja u lekarza?
Omówienie przebiegu wizyty lekarskiej w kierunku otyłości.
Sesja Q&A
Sesja pytań i odpowiedzi. To czas dla Ciebie – zadaj pytanie ekspertce i rozwiej swoje wątpliwości.
Dzienniczek samokontroli
Pobierz i wydrukuj dzienniczek, który pomoże ci w samokontroli.
Pobierz PDFCzynniki powodujące objadanie się. Jak sobie z nimi radzić?
Spróbuj rozpoznać czynniki, które wpływają negatywnie na Twój plan. Następnie opracuj strategie unikania ich...
Pobierz PDFDr n. med. Anna Ścibisz
Specjalistka kardiologii, certyfikowana obesitolożka, psychodietetyczka, pasjonatka medycyny stylu życia. Na co dzień pomaga pacjentom z otyłością poprawić stan zdrowia i jakość życia, łącząc wiedzę medyczną z holistycznym podejściem. Swoją wiedzą dzieli się na Instagramie: @ania.scibisz.obesitolog.
Jak otyłość wpływa na ryzyko rozwoju chorób układu krążenia?
Otyłość jest chorobą przewlekłą, która znacząco wpływa na zdrowie, prowadząc do rozwoju wielu poważnych schorzeń. Otyłość zwiększa ryzyko wystąpienia między innymi cukrzycy typu 2, zaburzeń lipidowych (wysoki cholesterol) i nadciśnienia tętniczego. Schorzenia te mogą prowadzić do rozwoju miażdżycy, będącej przyczyną wielu chorób układu sercowo-naczyniowego. Otyłość znacznie zwiększa ryzyko choroby niedokrwiennej serca, niewydolności serca, udaru mózgu oraz zaburzeń rytmu serca. Szacuje się, że otyłość może przyspieszać starzenie się układu krążenia o około 20 lat. Co więcej, otyłość utrudnia skuteczne leczenie już istniejących schorzeń, takich jak nadciśnienie czy cukrzyca. Dobrą wiadomością jest to, że nawet niewielka redukcja masy ciała przynosi korzystne efekty, poprawiając stan zdrowia i zmniejszając ryzyko sercowo-naczyniowe.
Jak zapanować nad głodem słodyczy?
Zapanowanie nad ochotą na słodycze bywa wyzwaniem, ale można sobie z nim poradzić. Na początek istotne jest zrozumienie swoich nawyków i świadome działanie. Jeśli chcesz ograniczyć „głód słodyczy”, postaw na produkty bogate w błonnik pokarmowy, takie jak warzywa, owoce i pełnoziarniste produkty zbożowe. Pomagają one dłużej czuć sytość. Pamiętaj też o odpowiednim nawodnieniu – pij regularnie wodę, ponieważ pragnienie czasem mylimy z głodem. Spróbuj też zidentyfikować momenty i sytuacje, w których najczęściej sięgasz po słodycze. Gdy poczujesz ochotę, zadaj sobie pytanie, czy to prawdziwy głód, czy tylko apetyt. Czasem wystarczy odczekać 20 minut. Zaplanuj, co innego możesz zrobić w takich „ryzykownych” chwilach zamiast jeść.
Zdarza się, że nagła ochota na słodycze spowodowana jest zbyt długimi przerwami między posiłkami, a spadek poziomu glukozy we krwi objawia się silnym łaknieniem. Postaraj się wówczas unikać zaspokojenia głodu słodyczami, ale sięgnij po zdrową przekąskę, która wyrówna poziom glukozy. Np. jogurt naturalny, garść orzechów, warzywo lub owoc. Jeśli masz taką możliwość zjedz normalny, zbilansowany posiłek.
Zmiana nawyków wymaga czasu i wyrozumiałości dla siebie. Wsparcie dietetyka może pomóc w ułożeniu zindywidualizowanego planu żywieniowego. W przypadku otyłości, gdzie kontrola apetytu jest często zaburzona, lekarz może rozważyć włączenie farmakoterapii jako elementu kompleksowego leczenia. Leki te mogą wpływać na odczuwanie głodu i sytości.
Pamiętaj, że włączenie leczenia farmakologicznego jest decyzją podejmowaną przez lekarza i zawsze powinno iść w parze ze zmianą stylu życia.
Jak motywować bliską osobę do leczenia otyłości, jeśli nie wykazuje chęci do zmiany stylu życia i neguje wszelkie argumenty?
Chęć do zmiany musi wyjść od samej osoby. Pamiętaj, że otyłość to złożona, przewlekła choroba, na którą wpływają różne czynniki – biologiczne, psychologiczne, środowiskowe – a nie tylko kwestia „silnej woli”. Presja czy krytyka ze strony bliskich, nawet z dobrych intencji, często przynosi odwrotny skutek, potęgując stres, poczucie winy czy wstyd, co może zniechęcać do szukania pomocy i utrudniać leczenie. Najlepszym wsparciem jest empatia, cierpliwość i brak osądzania. Gdy bliska osoba zdecyduje się na pierwszy krok, zachęcaj do konsultacji ze specjalistami: lekarzem, dietetykiem, psychologiem. To oni mogą zaproponować spersonalizowane, oparte na dowodach metody leczenia otyłości i pomagając zrozumieć jej mechanizmy. Plan leczenia obejmuje zmianę nawyków żywieniowych i zwiększenie aktywności fizycznej, a w uzasadnionych przypadkach lekarz może zalecić farmakoterapię. Skupienie się na małych, osiągalnych celach i korzyściach zdrowotnych (np. lepsze samopoczucie, więcej energii) zamiast wyłącznie na redukcji masy ciała może być bardziej motywujące w długim okresie.
Jak zmniejszyć wpływ emocji na chorobę otyłościową?
Często sięgamy po pokarm, zwłaszcza słodycze, by poradzić sobie ze stresem czy uczuciami – to tak zwany głód emocjonalny. Ważna jest nauka odróżniania fizycznego głodu od apetytu i identyfikacja wyzwalaczy emocjonalnego jedzenia. Zamiast jedzenia można znaleźć inne sposoby radzenia sobie z emocjami. Bardzo pomocne jest wsparcie specjalistów: dietetyka, psychologa lub psychodietetyka, którzy pomogą rozwinąć zdrowe nawyki i strategie psychologiczne. W przypadkach, gdy dominuje silny głód emocjonalny, lekarz może rozważyć włączenie farmakoterapii, jako elementu kompleksowego leczenia otyłości. Pamiętaj, otyłość to przewlekła choroba, a leczenie wymaga indywidualnego podejścia i wsparcia.
Czy kolagen pomaga w ujędrnianiu skóry osoby redukującej masę ciała, czy to tylko mit?
Po znacznej redukcji masy ciała skóra może stać się wiotka. Kolagen to białko, które sprawia, że nasza skóra jest jędrna i elastyczna. Suplementy z kolagenem mogą nieznacznie pomóc w nawilżeniu i ujędrnieniu skóry, ale nie oczekuj cudów – nie zastąpią one zabiegów medycyny estetycznej czy operacji plastycznej, jeśli skóry jest naprawdę dużo. Ważne jest też, żeby dużo pić wody, zdrowo się odżywiać i zadbać o aktywność fizyczną, bo to też wpływa na wygląd skóry.
Usłyszałam od koleżanki w pracy, że jeśli nigdy nie miałam prawidłowej masy ciała, to nigdy jej nie osiągnę – nawet gdybym się długo pilnowała. Czy to prawda, że jeśli ważyłam 95 kg, teraz ważę 82 kg, to nigdy nie będę ważyć 65 kg?
Każdy organizm jest inny i reaguje na zmiany inaczej. Otyłość to choroba przewlekła, co oznacza, że wymaga ciągłej troski i zmian w stylu życia, ale osiągnięcie i utrzymanie prawidłowej masy ciała jest jak najbardziej możliwe, nawet jeśli wcześniej miało się dużą nadwagę lub otyłość. Cel 65 kg może być realny, ale najlepiej omówić go z lekarzem i dietetykiem w oparciu o wyniki badań, wywiad, choroby współistniejące. Najważniejsze to wprowadzać zdrowe nawyki, które zostaną z Tobą na stałe, a nie skupiać się tylko na konkretnej liczbie na wadze.
Czy istnieją skuteczne leki na otyłość i redukcję masy ciała?
Tak, istnieją leki, które są zarejestrowane w leczeniu otyłości. W Polsce dostępne są na przykład leki, które wpływają na uczucie sytości i sprawiają, że dłużej czujesz się najedzony. Zawsze muszą być one przepisane i monitorowane przez lekarza, bo są to leki na receptę i nie każdy może je brać. Pamiętaj, że farmakoterapia jest częścią kompleksowego leczenia i zawsze powinna być stosowana pod nadzorem lekarza. Lekarz dobiera odpowiedni lek w oparciu o Twój stan zdrowia, BMI i choroby współistniejące. Nie należy stosować leków niezarejestrowanych w tym wskazaniu. Leki te mają na celu nie tylko redukcję masy ciała, ale przede wszystkim poprawę stanu zdrowia i jakości życia.
W ciągu miesiąca przybrałam na masie ciała prawie 10 kg i pojawiły się mocne bóle głowy i duże zmęczenie. Czy możliwe, że wzrost wagi powoduje takie bóle?
Nagły przyrost masy ciała o prawie 10 kg w ciągu miesiąca to znacząca zmiana, która wymaga konsultacji z lekarzem. Wspomniane objawy, takie jak silne bóle głowy i zmęczenie, mogą mieć różne przyczyny i należy je dokładnie zbadać. Bóle głowy i zmęczenie mogą być powiązane np. z odwodnieniem. Prawidłowe nawodnienie jest ważne w ogólnym stanie zdrowia. Nadmierne spożycie sodu, które sprzyja otyłości, może też prowadzić do wzrostu ciśnienia krwi i wzrostu osmolalności surowicy. Taki nagły przyrost masy ciała może sygnalizować też inne procesy w organizmie (np. zatrzymanie płynów) lub być powiązany ze stanem zdrowia wymagającym pilnej diagnozy.
Jakie leki są stosowane w leczeniu otyłości?
W Polsce w leczeniu otyłości najczęściej stosuje się leki, które działają na uczucie sytości, sprawiając, że czujemy się najedzeni dłużej i mniej jemy. To są na przykład leki z grupy analogów GLP-1. Są też leki, które wpływają na ośrodek sytości w mózgu. Pamiętaj, że każdy lek musi być dobrany indywidualnie przez lekarza, który weźmie pod uwagę aktualny stan zdrowia i choroby współistniejące. Należy podkreślić, że leki te to element kompleksowego leczenia, który zawsze stosuje się razem ze zmianą stylu życia – odpowiednią dietą i aktywnością fizyczną. Farmakoterapia wymaga indywidualnej oceny przez lekarza, który dobiera lek i monitoruje terapię.
Przez ten rok spotkałam na swej drodze dietetyka, który uważam, że jest pierwszym, który mnie słucha i słuchał. Moje BMI wynosi obecnie 39 kg/m2. I na tej diecie czuję się dobrze, redukuję masę ciała. No i pytanie: czy iść na wizytę do bariatry? Bo oczywiście boję się, że kiedyś masa ciała będzie wzrastać. Ale póki co jest dobrze.
Gratulacje! To fantastyczny sukces i dowód na to, że potrafisz wprowadzić zmiany w swoim życiu. Mimo to warto rozważyć wsparcie lekarza, który zajmuje się leczeniem otyłości lub bariatry (zajmującego się zabiegami operacyjnymi). Chirurg bariatryczny to specjalista, który oceni Twój przypadek całościowo, porozmawia o Twojej historii leczenia i przedstawi wszystkie dostępne opcje. Otyłość to choroba przewlekła, więc dobrze jest mieć pełną wiedzę i plan na przyszłość, nawet jeśli teraz idzie Ci świetnie. To dodatkowe wsparcie i wiedza, która może pomóc Ci utrzymać wagę w przyszłości.
Czy wieloletnia nieumiejętna walka z nadwagą (szybkie, niezdrowe diety) może być przyczyną otyłości?
Otyłość to złożona, przewlekła choroba ze skłonnością do nawrotów. Zbyt restrykcyjne lub niezrównoważone diety, choć mogą prowadzić do szybkiej, początkowej redukcji masy ciała, często są długoterminowo nieefektywne. Mogą one uruchamiać w organizmie mechanizmy, które zwiększają uczucie głodu i utrudniają utrzymanie niższej masy ciała, prowadząc do ponownego przyrostu masy ciała. Ten cykl redukcji i przyrostu masy ciała może dodatkowo utrudnić leczenie w przyszłości, dlatego tak ważne jest indywidualne, kompleksowe podejście, najlepiej pod okiem specjalistów (lekarza, dietetyka), którzy pomogą wdrożyć zbilansowane, trwałe zmiany stylu życia i w razie potrzeby rozważą zarejestrowane metody leczenia otyłości.
Skoro otyłość jest w genach, to czy jestem skazana na porażkę? Ile realnie mogę zmienić stylem życia wbrew biologii?
Sama zmiana stylu życia, choć bardzo ważna, często prowadzi do redukcji około 3-5% masy ciała, co dla wielu może być niewystarczające do normalizacji masy ciała, ale nawet taka redukcja przynosi ogromne korzyści zdrowotne, np. poprawę ciśnienia czy profilu lipidowego. Ważne jest, że medycyna oferuje dziś leki zarejestrowane w leczeniu otyłości, a w odpowiednich przypadkach chirurgię bariatryczną. Te metody, stosowane pod nadzorem lekarza, mogą pomóc osiągnąć znacznie większą redukcję masy ciała, przekraczającą 10-15%. Warto pamiętać, że czynnik genetyczny nie determinuje tego, że redukcja nie będzie możliwa. Dzięki kompleksowemu leczeniu można osiągnąć cele, które wykraczają poza to, co możliwe tylko stylem życia.
Jak rozmawiać z lekarzem, który widzi w otyłości brak silnej woli, a nie chorobę? Gdzie szukać skutecznego wsparcia psychologicznego?
To może być bardzo frustrujące, kiedy lekarz nie traktuje otyłości poważnie. Możesz spróbować spokojnie, ale stanowczo, porozmawiać z nim, przedstawić swoje odczucia i powołać się na to, że otyłość jest uznawana za chorobę przewlekłą. Jeśli to nie pomoże, nie wahaj się poszukać innego lekarza – takiego, który ma aktualną wiedzę i empatycznie podejdzie do Twojego problemu (może to być internista, endokrynolog lub diabetolog). Możesz również sprawdzić, który lekarz w Twojej okolicy posiada certyfikację w leczeniu choroby otyłościowej (np. na stronie www.ootylosci.pl). Skuteczne wsparcie psychologiczne znajdziesz u psychologów specjalizujących się w psychodietetyce, terapeutów poznawczo-behawioralnych, którzy pracują z problemami z jedzeniem, lub w poradniach zdrowia psychicznego. Warto sprawdzić możliwość skorzystania z bezpłatnych konsultacji z psychodietetykiem np. online w ramach Narodowego Centrum Edukacji Żywieniowej.
Jak bardzo zły sen i wysoki kortyzol (stres) sabotują redukcję masy ciała? Czy bez uregulowania hormonów jakakolwiek dieta ma sens?
Kiedy mało śpisz zwiększa się poziom hormonu głodu (grelina), a maleje poziom hormonu sytości (leptyna). To sprawia, że możesz czuć się bardziej głodna/y i masz ochotę na kaloryczne jedzenie. Wysoki poziom kortyzolu (hormonu stresu) sprzyja gromadzeniu się tłuszczu, zwłaszcza w okolicach brzucha. Bez zadbania o dobry sen i radzenie sobie ze stresem, każda dieta będzie znacznie trudniejsza i może nie przynosić trwałych efektów. Otyłość to złożona choroba przewlekła, na którą wpływa wiele czynników, w tym metaboliczne, neuroendokrynne (hormonalne) i psychologiczne.
Na ile my, pacjenci, możemy realnie wpłynąć na skład naszej flory bakteryjnej dietą, by wspomóc leczenie? Czy skupienie się na jedzeniu np. kiszonek i produktów fermentowanych może być równie ważne, co liczenie kalorii?
Bakterie w Twoich jelitach są bardzo ważne dla metabolizmu, trawienia i nawet dla Twojego samopoczucia. Dieta bogata w błonnik (czyli warzywa, owoce, pełnoziarniste produkty) oraz produkty fermentowane, takie jak kiszonki (kapusta, ogórki), jogurty, kefiry, bardzo wspiera rozwój dobrych bakterii. Chociaż podstawą leczenia żywieniowego otyłości jest zbilansowana dieta o obniżonej kaloryczności to jakość tej diety jest niezwykle ważna. Fundamentem redukcji masy ciała pozostaje odpowiedni deficyt kaloryczny w ramach zbilansowanej diety, a dbanie o mikrobiotę wspiera proces, ale nie zastępuje kontroli energetycznej.
Jakie cele na początek powinnam sobie ustawić? Nie wiem zupełnie od czego zacząć.
To świetnie, że chcesz zacząć! Zamiast od razu myśleć o dużych celach, postaw sobie małe, realistyczne zadania, które łatwo będzie wprowadzić. Na przykład:
Biorę leki na nadciśnienie i cholesterol. Czy jest realna szansa na ich całkowite odstawienie po znaczącej redukcji masy ciała?
Nawet niewielka redukcja masy ciała (już 5-10% masy ciała) może znacząco poprawić ciśnienie krwi i poziom cholesterolu. Często pacjenci po zredukowaniu masy ciała mogą zmniejszyć dawki leków, a w niektórych przypadkach, pod kontrolą lekarza, nawet je odstawić. Oczywiście, decyzja o zmianie leków zawsze należy do lekarza, który będzie regularnie monitorował Pani/a stan zdrowia i wyniki badań. To właśnie jeden z kluczowych celów leczenia otyłości – poprawa zdrowia, a nie tylko zmiana cyfry na wadze.
Czy jakieś ćwiczenia mogę wykonywać, jeśli miałam zawał serca?
Aktywność fizyczna jest niezbędna dla zdrowia, a zwłaszcza przy chorobach sercowo-naczyniowych. Jednak po zawale serca niezwykle ważne jest, aby zawsze porozmawiać z lekarzem przed rozpoczęciem jakichkolwiek ćwiczeń. Lekarz oceni Twój stan zdrowia i możliwości, pomoże dobrać odpowiedni rodzaj i intensywność aktywności. Pamiętaj, że ruch to element kompleksowego leczenia otyłości i chorób jej towarzyszących. Nawet niewielka aktywność, dobrana do Twoich możliwości, może przynieść korzyści. Lekarz lub fizjoterapeuta pomoże Ci zacząć bezpiecznie
Z każdą dietą mój organizm coraz mocniej broni się przed dalszą redukcją masy ciała. Czy da się jakoś zresetować?
Gdy redukujesz masę ciała, Twoje ciało uruchamia tzw. mechanizmy kompensacyjne, które mogą utrudniać dalszą redukcję i nasilać uczucie głodu. To nie jest kwestia „zresetowania”, ale biologiczna odpowiedź na deficyt energetyczny. Sama zmiana stylu życia jest ważna, ale często prowadzi do redukcji około 3-5% masy ciała i jest trudna do utrzymania długoterminowo.
Co możesz zrobić w takiej sytuacji?
Mam w rodzinie osobę chorującą na otyłość, ale bardzo ciężko tę osobę zmotywować, aby w ogóle zaczęła cokolwiek z tym robić.
Motywowanie kogoś do zmiany jest bardzo trudne i wymaga cierpliwości. Najważniejsze, to nie naciskać, nie krytykować i nie oceniać. Zamiast tego, możesz:
Jak postępować z pacjentem biorącym leki psychiatryczne w terapii otyłości?
Ważne jest, abyś otwarcie rozmawiał/a z lekarzem o wszystkich przyjmowanych lekach i swoich uczuciach. Jeśli bierzesz leki psychiatryczne, to leczenie otyłości musi być prowadzone bardzo ostrożnie i w ścisłej współpracy z lekarzem psychiatrą. Niektóre leki na problemy psychiczne mogą powodować przyrost masy ciała, niemniej jednak nie wolno ich samodzielnie odstawiać. Ważne jest, aby wszyscy specjaliści (lekarz, psychiatra, dietetyk, psycholog) ze sobą współpracowali. Czasami psychiatra może rozważyć zmianę leków na takie, które mniej wpływają na masę ciała. Wsparcie psychologiczne jest tu szczególnie ważne, bo emocje często mają duży wpływ na jedzenie.
Czy żywność funkcjonalna typu koktajle białkowe mogą zastąpić posiłek? I co z wodą?
Chociaż podstawą jest zbilansowana dieta o obniżonej kaloryczności, produkty takie jak koktajle (czyli preparaty zastępujące posiłki, zawierające białko, węglowodany, tłuszcz i witaminy) mogą być rozważane w terapii otyłości. Muszą być jednak dobrze skomponowane, aby zapewnić Ci wszystkie potrzebne składniki i uniknąć niedoborów. A woda? Pijąc około 1,5-2 litra dziennie, przede wszystkim czystą wodę, wspierasz prawidłowe nawodnienie organizmu. To pomaga w metabolizmie, może ograniczać nadmierny apetyt i zapobiegać bólom głowy. Woda nie ma kalorii, a jej picie jest ważnym elementem zdrowego stylu życia. Jeśli rozważasz stosowanie żywności funkcjonalnej, najlepiej omówić to z lekarzem lub dietetykiem, żeby mieć pewność, że wszystko jest dopasowane do Twoich indywidualnych potrzeb i bezpieczne.
Jakie badania wykonać przy insulinooporności? Od czego zacząć przy BMI 42 kg/m2?
Zacznij od wizyty u swojego lekarza rodzinnego. On zleci wszystkie potrzebne badania i wystawi skierowania do specjalistów, takich jak dietetyk kliniczny (do ułożenia planu żywienia), endokrynolog lub diabetolog (do leczenia insulinooporności i ewentualnych zaburzeń hormonalnych) oraz psycholog/psychodietetyk (do wsparcia w zmianie nawyków i radzeniu sobie z emocjami). Ogółem, warto zrobić następujące badania, aby dokładnie sprawdzić, co się dzieje w organizmie:
Badania z krwi:
Czemu lekarze (różnych specjalizacji) widząc, że pacjent ma otyłość, nie kierują do specjalisty?
To niestety bardzo prawdziwy i bolesny problem. Nasz obecny system opieki zdrowotnej, zwłaszcza w podstawowej opiece (POZ), napotyka na ograniczenia systemowe. Lekarze POZ, choć powinni rozpoznawać otyłość, często nie mają łatwego dostępu do pełnego zespołu terapeutycznego w ramach publicznego ubezpieczenia, aby zapewnić Ci całościową, skoordynowaną opiekę. Nie wszyscy lekarze mają też aktualną wiedzę o otyłości jako chorobie przewlekłej i jej kompleksowym leczeniu. Wizyty u lekarza są często krótkie, a otyłość to złożony problem, który wymaga dłuższej rozmowy i odpowiedniego przygotowania się pacjenta do takiej wizyty. Czasem po prostu brakuje specjalistów od leczenia otyłości w danym regionie. Jeśli lekarz odmawia, poszukaj innego, bardziej otwartego specjalisty. Możesz też sprawdzić, którzy lekarze w Twoim regionie deklarują leczenie otyłości: Mapa i lista ośrodków zajmujących się leczeniem otyłości | PSoO
Czy oraz w jaki sposób cykl menstruacyjny u kobiety ma wpływ na to, co, jak i ile jemy?
Tak, cykl menstruacyjny ma duży wpływ na apetyt i to, co jemy. To wszystko przez zmiany w hormonach, które dzieją się w różnych fazach cyklu. W drugiej połowie cyklu, czyli po owulacji, a przed miesiączką (tzw. faza lutealna), wiele kobiet odczuwa większy głód, zwłaszcza na słodycze i węglowodany. Jest to związane ze wzrostem poziomu progesteronu. Zmiany hormonalne mogą wpływać także na nastrój, prowadząc do zespołu napięcia przedmiesiączkowego (PMS), co z kolei może sprawić, że będziemy jeść więcej, żeby poczuć się lepiej. W fazie lutealnej organizm może spalać nieco więcej kalorii, co też może zwiększać apetyt. Świadomość tych zmian może pomóc Ci lepiej zaplanować posiłki i radzić sobie z zachciankami w różnych momentach miesiąca.
Moja córka martwi się, że jak zredukuje masę ciała, to zostanie jej „obwisła skóra” – czy można jakoś temu zapobiegać?
To, jak skóra będzie wyglądała po redukcji masy ciała, zależy od wielu czynników:
W jaki sposób wycofywać się z farmakoterapii choroby otyłościowej?
Wycofywanie się z leczenia otyłości lekami musi być zawsze pod ścisłą kontrolą lekarza! Nigdy nie należy samodzielnie przestawać brać leków. Lekarz podejmie decyzję o tym, czy i jak stopniowo zmniejszać dawkę leku lub go odstawiać. Będzie brał pod uwagę to, ile udało się zredukować masę ciała, czy jest ona stabilna dzięki zmianom w stylu życia, jak leki wpływają na inne choroby (np. nadciśnienie) i czy nie ma ryzyka ponownego przyrostu masy ciała. Otyłość to choroba przewlekła, więc często leczenie jest długotrwałe.
A jeśli ktoś prosi lekarza o skierowanie do dietetyka na NFZ a lekarz endokrynolog robi uniki?
Jeśli endokrynolog nie chce dać skierowania do dietetyka na NFZ, możesz poprosić lekarza, żeby wyjaśnił, dlaczego nie chce wystawić skierowania. Może ma jakieś konkretne powody? Jeśli endokrynolog nie chce pomóc, udaj się do swojego lekarza rodzinnego (lekarza POZ) – on również może wystawić takie skierowanie. A jeśli lekarz konsekwentnie odmawia pomocy, rozważ poszukanie innego endokrynologa, który będzie bardziej wspierający i otwarty na współpracę.
Co zrobić w przypadku, gdy internista idzie w stronę próbowania diet, endokrynolog w stronę farmakoterapii i psychoterapii, a dietetyczka zaleca tylko trzymać się diety? Mam problem z ustaleniem, kogo słuchać i w jakim stopniu.
Otyłość to skomplikowana choroba, dlatego potrzebujesz wsparcia różnych specjalistów, a ich zalecenia muszą się uzupełniać. Postaraj się to wszystko poukładać.
Internista i endokrynolog są bardzo ważni, bo diagnozują i leczą choroby związane z otyłością, monitorują Twoje zdrowie i decydują o ewentualnym leczeniu farmakologicznym. Dietetyk opracowuje plan żywienia i uczy zdrowych nawyków. To klucz do codziennych zmian. Psychoterapeuta pomaga zrozumieć, dlaczego jesz tak, jak jesz i jak radzić sobie z emocjami bez jedzenia.
Co warto rozważyć?
Co zrobić z nietolerancjami pokarmowymi? Po poprzedniej diecie zredukowałam masę ciała, ale po pół roku okazało się, że nie trawię nabiału (problemy z jelitami). Powinnam przed kolejną dietą sprawdzić na co jestem uczulona?
Twoje problemy z jelitami po nabiale to ważna informacja, którą koniecznie powinnaś omówić z lekarzem lub dietetykiem. Specjalista pomoże Ci tak zaplanować nowy sposób żywienia, aby unikać produktów powodujących dolegliwości, a jednocześnie zapewnić Ci wszystkie potrzebne składniki odżywcze. Zminimalizujesz w ten sposób ryzyko niedoborów i dieta będzie bardziej bezpieczna. Pamiętaj, otyłość to złożona choroba, a leczenie wymaga profesjonalnego wsparcia.
Czy to możliwe, że stosując dietę eliminującą węglowodany, w tym błonnik, spowoduje uchyłki przełyku?
Uchyłki przełyku są spowodowane głównie przez zaburzenia mechaniczne – np. nadmierne napięcie mięśni przełyku lub wady anatomiczne. Dieta uboga w błonnik może jednak przyczyniać się do ich powstawania, ponieważ brak błonnika może prowadzić do zaparć, które z kolei zwiększają ciśnienie w przełyku i mogą prowadzić do uchyłków.
Niska podaż błonnika może też prowadzić do zaparć, a także sprzyjać uchyłkowatości, dotyczącej jelita grubego. Co więcej, diety bardzo ubogie w węglowodany (poniżej 50g/dobę) nie są zalecane długoterminowo, bo brakuje danych o ich bezpieczeństwie, a mogą prowadzić do niedoborów i wpływać negatywnie na organizm.
Zawsze warto rozmawiać z lekarzem lub dietetykiem o sposobie żywienia. Pomogą Ci dobrać dietę bezpieczną i dopasowaną do Twoich potrzeb.
Czy tkanka tłuszczowa boli? Im mam jej więcej, tym lżejszy dotyk sprawia mi ból i łatwiej robią się siniaki. Czuję też rozpieranie.
Tkanka tłuszczowa sama w sobie nie boli, tak jak na przykład bolą stłuczone mięśnie, ale jeśli masz jej bardzo dużo, zwłaszcza w okolicy brzucha i pod skórą, to może ona powodować nieprzyjemne odczucia, a nawet ból. Dlaczego? Otyłość to stan przewlekłego stanu zapalnego w organizmie, co może zwiększać wrażliwość na ból – zarówno w stawach, mięśniach, jak i samej tkance tłuszczowej. Dodatkowo, duża ilość tłuszczu może uciskać nerwy, co może powodować ból, mrowienie, czy drętwienie. U osób z otyłością również naczynia krwionośne mogą być bardziej delikatne i łatwiej pękać, co tłumaczy łatwe powstawanie siniaków. W takiej sytuacji najlepiej skonsultować się z lekarzem.
W przypadku pojawiania się bólu przy zwiększonej ilości tkanki tłuszczowej, zwłaszcza w kończynach dolnych, łatwemu siniaczeniu się, warto skonsultować się pod kątem lipodemii.