Światowy Dzień Otyłości 2025 – globalne wyzwania i potrzeba działań
4 marca, z okazji Światowego Dnia Otyłości zwracamy uwagę na otyłość jako złożoną chorobę przewlekłą oraz skupiam...
Aktualności
3 mar 2025
Sugerowane
Sugerowane
Aktualności
Otyłość to choroba, skontaktuj się ze specjalistą!
Do 2035 roku liczba osób zmagających się z otyłością może wynieść nawet 1,9 miliarda, a otyłość wśród dzieci wzrośnie o 100%. Czy zatem otyłość to jednostka chorobowa, którą należy leczyć? Jakie są jej przyczyny i skutki? Jak można zapobiegać rozwojowi choroby otyłościowej?
Otyłość jest przewlekłą chorobą metaboliczną, która wymaga kompleksowego leczenia. Zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) otyłość to nadmierne nagromadzenie tkanki tłuszczowej w organizmie, prowadzące do rozwoju innych schorzeń. Nadwaga z kolei, choć nie jest chorobą, jest traktowana jako wczesne stadium otyłości i również może stanowić czynnik ryzyka wielu chorób.
Rozpoznanie otyłości opiera się najczęściej na pomiarze wskaźnika masy ciała (BMI). Wartości BMI równe lub wyższe 30,0 kg/m² świadczą o otyłości, z kolei wyniki w zakresie 25,0-29,9 kg/ m² wskazują na nadwagę. Warto jednak pamiętać, że BMI to tylko jeden z parametrów i nie u wszystkich pacjentów jest miarodajny. Dlatego coraz większą rolę przywiązuje się również do oceny dystrybucji tkanki tłuszczowej w organizmie.
Otyłość jest chorobą przewlekłą, co oznacza, że wymaga długotrwałej terapii i kontroli. Kluczowe znaczenie ma to, by osoby zmagające się z nadmierną masą ciała nie traktowały jej jako chwilowej dolegliwości, tylko jako stan wymagający kompleksowego podejścia terapeutycznego.
Sprawdź: Czy istnieje dieta na otyłość brzuszną?
Otyłość jest chorobą o złożonej etiologii. Wyróżniamy kilka głównych czynników ryzyka.
Warto podkreślić, że w większości przypadków otyłość jest wynikiem złożonego oddziaływania wielu czynników, zarówno środowiskowych, jak i biologicznych.
Zobacz też: Droga do zdrowia – diagnoza choroby otyłościowej
Nadmierna masa ciała wiąże się z licznymi powikłaniami zdrowotnymi. Do najczęstszych schorzeń towarzyszących otyłości należą:
Warto pamiętać, że choroba otyłościowa nie tylko negatywnie wpływa na zdrowie, lecz również może prowadzić do poważnych konsekwencji w sferze psychicznej i społecznej. Osoby z nadmierną masą ciała mogą doświadczać stygmatyzacji, dyskryminacji oraz problemów w życiu codziennym i zawodowym.
Ważną rolę w terapii otyłości odgrywają lekarze ze szczegółową wiedzą dotyczącą diagnostyki i leczenia choroby otyłościowej. Są to lekarze posiadający specjalizację z zakresu endokrynologii, chorób wewnętrznych i wielu innych. To oni przeprowadzają kompleksową diagnostykę, określają stopień zaawansowania choroby oraz proponują najbardziej odpowiedni, zindywidualizowany plan terapeutyczny.
W ramach leczenia otyłości mogą być stosowane różne metody, takie jak terapia zachowawcza. Obejmuje ona modyfikację diety, zwiększenie aktywności fizycznej, pracę nad zmianą nawyków i postaw oraz farmakoterapię. Leczenie otyłości może obejmować również chirurgię bariatryczną.
Niezależnie od wybranej ścieżki istotne jest, by pacjent pozostawał pod stałą opieką lekarza i innych specjalistów (dietetyka, psychologa, fizjoterapeuty). Zwiększy to szanse na długotrwały sukces terapeutyczny.
Profilaktyka otyłości powinna rozpoczynać się już we wczesnym dzieciństwie. Bardzo ważną rolę odgrywają tu rodzice, którzy mają za zadanie kształtować u dzieci właściwe nawyki żywieniowe i zachęcać je do aktywności fizycznej.
Podstawowe zasady profilaktyki otyłości obejmują:
Wczesne wdrożenie tych prozdrowotnych nawyków może znacząco zmniejszyć ryzyko rozwoju choroby otyłościowej zarówno w dzieciństwie, jak i w dorosłym życiu.
